woensdag 22 augustus 2012

Hoe is het hier??

Sorry, sorry, sorry! Het is al weer even geleden dat er nieuws op de blog is gezet. Tja andere dingen gaan soms voor. Zoals bijvoorbeeld werken, op vakantie gaan, genieten van het mooie weer en leuke dingen doen met Yue Lin natuurlijk.

We zijn al weer twee weken thuis na een super mooie vakantie in Italie. We hebben dus twee weken gekampeerd met onze eigen tent en we kunnen zeggen dat het heel goed is gegaan met Yue Lin. Het reizen was geen enkel probleem en ook het zijn in een andere omgeving en een ander bedje was geen enkel probleem. Ze heeft genoten van het vele buiten zijn, het zwemmen, het wandelen, pizza eten, en natuurlijk heeeeel veeeel aandacht van haar papa en mama. En wat hebben wij genoten van onze eerste vakantie met ons drietjes. We hebben het er vaak over gehad dat het dan nu ineens zo ver is dat we met zijn drietjes op vakantie zijn. We zijn nog op de camping geweest waar we in 2006 hebben gestaan, toen onze documenten net naar China waren gegaan. En hebben daar op het terras nog even gemijmerd (onder het genot van een grote sorbet) over de afgelopen zes jaar. Toen wisten we nog niet dat het zo'n lange weg zou worden en dat was maar goed ook.
Maar goed dat is nu allemaal (bijna) vergeten.
Na de vakantie moesten wij al weer snel aan het werk, helaas. En dan ben je al bijna weer vergeten dat je weg bent geweest. Dus ben ik snel aan het digitale album begonnen en hopen we het boek deze week in de bus te krijgen. Dan kunnen we samen foto's kijken. Yue Lin vindt foto's kijken trouwens heel erg leuk.

De afgelopen weken is Yue Lin in het praten flink vooruit gegaan. Ze kan tot tien tellen, maar soms gaat ze nog wel van 1,2,3,....6,7,8,9,10.
Ook kent ze inmiddels heel veel kleuren. Rood, groen, blauw, geel, roze, paars, wit, zwart, bruin, oranje. En tijdens haar spel benoemt ze ook vaak de kleuren. Of afgelopen week zaten we aarbeienvla te eten in een blauw schaaltje. Ze was druk aan het eten en ineens stopt ze met eten en kijkt in het schaaltje en zegt: ROZE...en BLAUW. Hahaha grappig was dat. Wat een ontdekking.

Thuis maakt ze inmiddels ook wel eens kennis met de onderste traptreden. Om na te denken over haar gedrag. En gelukkig kunnen we zeggen dat het meestal werkt. Maar ja, nu schreeuwt ze soms al wel eens in haar driftbui: Trap, trap. Tja wat moet je dan??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten