Na negen weken mochten we dan eindelijk 4 augustus afreizen naar China waar we haar op 8 augustus in onze armen mochten sluiten. Wat een fantastische dag was dat. Een dag waarop al onze gevoelens en emoties door elkaar gehusseld werden. Maar waar vooral ineens onze vader en moeder gevoelens boven kwamen drijven. Wat een liefde voelen we voor onze dochter. Dit gaat zo diep dat het met geen pen te beschrijven is.
Onze eerste kerst met zijn drietjes was heel fijn samen met onze familie. En nu samen het nieuwe jaar in. Het jaar 2012. Er zal weer veel veranderen voor ons allen. De komende maanden gaan we 'wennen' met Yue Lin op de kinderopvang en in maart zal ik, Jessica, weer aan het werk gaan op de maandag, woensdagmorgen en vrijdag. Op maandag zal Erik bij Yue Lin thuis blijven en de andere dagen zal Yue Lin dus naar de kinderopvang gaan. We zijn zo benieuwd hoe dat zal gaan. We zijn nu nog nooit echt uit haar buurt geweest. Er was altijd één van ons in bij haar. Als één van ons weggaat heeft ze daar trouwens geen moeite mee. Ze zwaait dan uitbundig of verlaat haar spel niet. Dus dit wordt vervolgd.
Yue Lin doet het echt fantastisch. Ze is onze ogen goed gehecht aan ons. Ze vertrouwt ons. Ze knuffelt graag, laat zich troosten, kruipt lekker tegen je aan, houdt van zingen, dansen. Ze slaapt heel goed, eet goed en groeit als kool. We weten dat het hechtingsproces altijd door gaat maar we zijn op de goede weg samen.
Het jaar 2011. Een jaar vol zegeningen. Wat zijn we God dankbaar voor alles wat Hij ons geeft. Iedere dag weer. Maar er waren ook verdrietige momenten in ons leven en in onze omgeving. (overlijden, zorgen, ziekte) Dat zal ook altijd in onze gedachten blijven. Maar nu kijken we weer vooruit. Op naar het jaar 2012.
Wij wensen iedereen een gezegend en voorspoedig
