vrijdag 23 september 2011

Yue Lin is een maand thuis!

Het is al weer een maand geleden dat we voet op Nederlandse bodem zetten met onze dochter Yue Lin. Tjonge wat gaat de tijd toch snel als je een kleintje in huis hebt. En a.s. maandag is ze al weer zeven weken bij ons. En ze is niet meer weg te denken. Wat een groot geluk!
Ons leven is drastisch veranderd uiteraard. Hadden we eerder nog wel eens geen zin in opstaan, nu is het een groot genot om op te staan en Yue Lin uit haar bedje te plukken. Ze is altijd vrolijk als je bij haar komt en dan staat ze te stuiteren in haar bedje. Ze heeft ook al zo veel geleerd de afgelopen weken. Ongelofelijk eigenlijk hoe flexibel ze is. Ze heeft alles bijzonder goed opgepakt. Het slapen gaat nog steeds heel erg goed. Af en toe een nachtje wat minder maar dat mag ook. Ze weet al prima de weg in huis. Ze weet ook al waar ze niet aan mag zitten en als je even buiten beeld bent vindt ze het ook allemaal prima. Als het maar niet te lang duurt. Ze vindt het leuk om te zingen en naar muziek te luisteren. Ze klapt al zelf in haar handen en sinds 8 september zwaait ze uitbundig bij het weggaan. Zo schattig. Na een gebedje zegt ze zelf al amen. Maar wel op haar manier namelijk aam!
Ze heeft sinds deze week een looptrainer en dat vind ze helemaal geweldig. Mama heeft hem via marktplaats gekocht maar het is uiteindelijk een vreselijk duur ding geworden want toen ik het op ging halen ben ik van de weg geplukt. Door oom agent. Ik reed te hard. 70 waar je 50 mocht. Dus reken maar uit. Ze moet verplicht haar hele leven met dat ding lopen. Ook als ze 80 is. Als rollator. Maar goed, het is sneu geld maar we gaan er maar niet wakker van liggen. Ik zal het nooit weer doen. Ahum.
Er is ook een winterjas gekocht. Een mooie roze met muts, sjaal en wanten. En nu zijn we nog op zoek naar schoentjes voor de winter. Maar dat valt nog niet mee want onze dame heeft maat 17 en daar zijn bijna geen schoenen in te vinden. Dus het wordt waarschijnlijk maatje 18. Ach als ze maar wat warms aan de voeten heeft.
Vrijdag 23 september zijn we bij de kinderarts geweest in Zwolle voor een adoptie screening. En jullie raden het al. Ze is helemaal gezond. Helaas moest er wel bloed geprikt worden om wat waardes te controleren en dat vond ze niet echt leuk. Het was één grote krijspartij, maar daar is ze vast geen uitzondering in. De verpleegkundige(n) hebben het goed gedaan. In één keer goed geprikt.
En qua papierwerk zijn we leuk op dreef. Ze bezit inmiddels een BSN nummer dus we kunnen weer verder. Nu nog steeds wachten op haar verblijfsdocument. Dat vinden we wel lang duren. Geduldig afwachten maar.
Papa Erik is ook helemaal gelukkig met zijn meisje. Afgelopen week waren we even bij hem in de ‘fotostudio’ en daar hebben we snel een paar mooie plaatjes geschoten.

Ook wat het eten betreft zijn we heel tevreden hoe het gaat. Ze eet inmiddels ’s avonds met ons mee en het gaat er goed in. Het smaakt haar best allemaal. Verder eet ze ’s morgens fruit en ’s middags een koekje. We moeten haar nog wel overal bij helpen maar dat doen we graag. Ze wil graag weer even baby zijn. Ze is alles aan het inhalen. Yue Lin heeft er ook een nichtje bij gekregen. Haar naam is Meike (van mijn zus en zwager).  
Ook houd Yue Lin van knuffelen als ze zelf zin heeft tenminste. Maar het is zo fijn om te zien en te voelen dat ze zich op haar gemak voelt bij ons. Ze kust en kruipt lekker tegen je aan. Daar maakt ze haar vader en moeder heel blij mee.
Dus al met al zijn wij heel erg blij en tevreden. En zoals het lijkt is Yue Lin ook helemaal gelukkig.
Lieve groeten van Erik, Jessica en Yue Lin