Yue Lin dag

 

Niet te geloven maar Yue Lin is al weer een jaar bij ons vandaag. Een jaar geleden sloten we een klein  huilend meisje, in een geel pakje, in onze armen. Wat een bijzonder moment was dat. En wat een verdriet toen bij Yue Lin. En een blijdschap bij ons. Maar ook zoveel emoties. De jaren wachten waren ineens voorbij. En nu een jaar later is ze niet meer weg te denken. En wat houden we zielsveel van haar. Om wie ze is en omdat wij rijk gezegend zijn met haar in ons leven. Het is een meisje met veel humor, vreugde en pit. Ze is wijs en leergierig. Ze is gewoon wie ze is: BIJZONDER EN EEN PAREL in Gods hand.

 

365 dagen geleden

Vandaag precies een jaar geleden zijn we thuis gekomen uit China met Yue Lin en werden we opgewacht door ongeveer 40 lieve familieleden, vrienden en buren op Schiphol. Echt een moment dat we nooit meer zullen vergeten. De DVD van onze thuiskomst is al vele malen bekeken.
En Yue Lin?? Ach die had er vandaag allemaal geen weet van. Of toch wel?? Ze heeft vanmiddag tijdens haar 'middagdut' echt geen oog dicht gedaan en heeft alleen maar liggen kletsen. Dus viel ze vanavond tijdens het eten zowat om van de slaap. En lag madame dus al vroeg in bed.

Maar voor de liefhebbers nog een paar foto's van 24 augustus 2011

Bijna klaar voor vertrek. Op naar huis.

Het prachtige spandoek

Samen achter het glas op Schiphol

Een trotse papa

In de bus naar huis.

En thuis was alles super versierd.

Hoe is het hier??

Sorry, sorry, sorry! Het is al weer even geleden dat er nieuws op de blog is gezet. Tja andere dingen gaan soms voor. Zoals bijvoorbeeld werken, op vakantie gaan, genieten van het mooie weer en leuke dingen doen met Yue Lin natuurlijk.

We zijn al weer twee weken thuis na een super mooie vakantie in Italie. We hebben dus twee weken gekampeerd met onze eigen tent en we kunnen zeggen dat het heel goed is gegaan met Yue Lin. Het reizen was geen enkel probleem en ook het zijn in een andere omgeving en een ander bedje was geen enkel probleem. Ze heeft genoten van het vele buiten zijn, het zwemmen, het wandelen, pizza eten, en natuurlijk heeeeel veeeel aandacht van haar papa en mama. En wat hebben wij genoten van onze eerste vakantie met ons drietjes. We hebben het er vaak over gehad dat het dan nu ineens zo ver is dat we met zijn drietjes op vakantie zijn. We zijn nog op de camping geweest waar we in 2006 hebben gestaan, toen onze documenten net naar China waren gegaan. En hebben daar op het terras nog even gemijmerd (onder het genot van een grote sorbet) over de afgelopen zes jaar. Toen wisten we nog niet dat het zo'n lange weg zou worden en dat was maar goed ook.
Maar goed dat is nu allemaal (bijna) vergeten.
Na de vakantie moesten wij al weer snel aan het werk, helaas. En dan ben je al bijna weer vergeten dat je weg bent geweest. Dus ben ik snel aan het digitale album begonnen en hopen we het boek deze week in de bus te krijgen. Dan kunnen we samen foto's kijken. Yue Lin vindt foto's kijken trouwens heel erg leuk.

De afgelopen weken is Yue Lin in het praten flink vooruit gegaan. Ze kan tot tien tellen, maar soms gaat ze nog wel van 1,2,3,....6,7,8,9,10.
Ook kent ze inmiddels heel veel kleuren. Rood, groen, blauw, geel, roze, paars, wit, zwart, bruin, oranje. En tijdens haar spel benoemt ze ook vaak de kleuren. Of afgelopen week zaten we aarbeienvla te eten in een blauw schaaltje. Ze was druk aan het eten en ineens stopt ze met eten en kijkt in het schaaltje en zegt: ROZE...en BLAUW. Hahaha grappig was dat. Wat een ontdekking.

Thuis maakt ze inmiddels ook wel eens kennis met de onderste traptreden. Om na te denken over haar gedrag. En gelukkig kunnen we zeggen dat het meestal werkt. Maar ja, nu schreeuwt ze soms al wel eens in haar driftbui: Trap, trap. Tja wat moet je dan??